Wandelen: Darakeh (kan gevaarlijk zijn!)

Darakeh 5.00h

Er zijn ook campeerders en "javad"(geloof ik) soort hippies, jongeren die daar een beetje wandelen en rondhangen

Familie van E. zat al uren thee te drinken in een bergrestaurantje toen wij beneden aan kwamen






















Thee dus, in Iran altijd met dadels




























Kersen en watermeloenen















Vrijdag weer vroeg (4.30h) opgestaan om te gaan wandelen. Deze keer met Elaleh en haar zusjes, zwager en nichtje in de bergen van Darakeh in het noorden van Teheran. Dit gebied is heel groen en makkelijk te bewandelen (ongeveer 2,5 uur naar de top). Op vrijdag lijkt het wel of heel Teheran zich hier verzamelt om 5 uur s' ochtends!! Rijdend door N-Teheran kun je de speciale eethuisjes vol zien zitten met mensen die de specialiteit aan het eten zijn: schapehoofd, hersenen en ogen, heerlijk.

Op de berg bij Darakeh is het dus gezellig op vrijdag. Er zijn op de weg naar boven veel restaurantjes waar je even uit kunt blazen. Kaatjebee en E. gingen vlot naar boven en hadden de rest dan ook al snel gelost. Om 7.00h besloten we terug te gaan op zoek naar de anderen. Ongeveer een kwartier nadat we waren omgekeerd zagen we iemand iets verder naar beneden op de grond liggen. Naast de man, die onder een laken op een brancard lag (je zag alleen zijn voeten) zat een vrouw hard te huilen. Bij navraag bleek dat de man tijdens de wandeling zojuist een hartaanval had gehad en was gestorven. Vier mannen probeerden hem naar beneden te tillen (was zeker nog anderhalf uur naar beneden lopen). E. en kB wilden niet de hele route achter deze dode meneer aan lopen, maar moesten hem zo snel mogelijk zien te passeren, wat nog moeilijk was op dit smalle stuk. Luguber!

Vrijwel beneden aan de berg kwamen we de rest weer tegen in een van de restaurantjes, waar we een lekker kopje thee namen en wat ontbijt. Daara kochten we allemaal bij een mannetje met een hoop enveloppen een toekomstvoorspelling. kB had een gedicht van Hafez dat kort samengevat inhield dat ik goed moet opletten bij elke stap (logisch op een berg). Tot slot bij de bakker nog zo'n heerlijk vers barbaribrood gekocht en om 9.00h weer thuis, waar 's middags vrienden kwamen bbqen.