Thailand, Phuket

Onze baai












Boris en Luus











Af en toe een bui












Watermeloensap

 Baboeboesap












Kaatjebee en Luus aan de borrel











Tsunami allarm

 

 



























T en Boris in ons favoriete restaurantje (Kampong Kata Hill Galery)

Twee weken Phuket was ook heerlijk. We waren van alle gemakken voorzien in ons mooie resort aan het strand. We hebben veel gezwommen, gerelaxt, zijn gemasseerd en hebben lekker veel vis gegeten (in Tehran is de keus aan vis minimaal). Luus (bijna 3) springt graag het zwembad in en probeert met haar bandjes om onder water te zwemmen Boris (17 mnd) kan nu ook drijven met zijn floaties aan. Vorige maand zei hij al "pingpongbal" (wat overigens best een handig woord is in bepaalde buurten van Bangkok en Phuket..), nu probeert hij ook langere woorden als "watermeloen" (baboeboe) en terug in Iran zegt hij zelfs "Khoda Hafez" (tot ziens in het Perzisch).

Op de terugweg zaten we in het vliegtuig van Phuket naar Bangkok, terwijl het vliegtuig van Bangkok naar Phuket neerstortte op Phuket airport (90 doden, waarvan 20 Iraniers, waaronder een winkeleigenaar en zijn familie die in onze buurt woonden). De overgang van Thailand, waar iedereen in korte broek, dito mouwtjes en wapperende haren rondloopt naar het vliegtuig van (het Iraanse) Mahan Air, waar iedereen bij binnenkomst (terwijl je nog gewoon in Thailand bent dus) al haar hoofddoek en jas aan moet was voor kB iets te groot ('t is net of je met z'n allen een toneelstukje aan het opvoeren bent). In Iran gesluierd rondlopen allah, maar daarbuiten gaat kB te ver (maar ze roepen in 't vliegtuig om dat 't moet en iedereen draagt em dus dan doe je em maar weer op).

Thailand, Bangkok

De Chao Phraya rivier met aankomende bui
Een kwallenstal (we zagen veel gedroogde kwallen hangen en bij een andere stal lekkere gebakken sprinkhanen, maden en zoiets als muizen)
Het paleis





Luus tussen de wachters
Wat Arun
Een op de rivier levend echtpaar voor hun huis
Gouden wachter


Lotus
Chinatown

Eetstal in de buurt van het Paleis
Stiekum gemaakte foto van alleen in banketbakkerij/administratiekantoor etend jongetje in Chinatown
Eetstal in Chinatown


Offertempeltje

Boris, kaatjebee Luus bij het Jim Thompson huis















De familiebee sleep zich van tempel naar tempel
























De familiebee genoot van bij elkaar een week Bangkok. Vergeleken bij Caïro en Tehran
is Bangkok toch wel een heel makkelijke stad (voor ons dan), ook met kinderen. De (overwegend Boeddhistische) Thai zijn heel erg vriendelijk en behulpzaam en je voelt je overal welkom. Een van de fijnste dingen aan Bangkok is natuurlijk het eten. Je kunt er niet omheen, het is overal en altijd. Op elke hoek staat wel iemand op straat te koken en curries, noedels en allerlei heerlijke hapjes (ook de nogal exotische gedroogde kwallen en gebakken sprinkhanen, maden en muisjes/aapjes oid) zijn overal en op elk moment van de dag te krijgen. Aangezien we midden in het regenseizoen zaten hadden we regelmatig een fikse bui, maar omdat deze buien meestal 's avonds waren hadden we er weinig last van. Luus hield er al van, maar Boris heeft in Bangkok eindelijk rijst leren eten (gelukkig maar, want in Iran wordt ook enorm veel rijst gegeten). In het hotel en in verschillende malls kwamen we nog een aantal Iraanse dames tegen die toch nog hun hoofddoek en jasje droegen (in de hitte).