Vroeg op: wandelen in de bergen van Tehran: Kolakchaal

Uitzicht op Tehran om 5.30h 's ochtends vanaf de berg



Uitrust en drinkplek


Elaheh

Bergpad


Topstation 7.00h, Iraans stel zit te ontbijten



Een moskee mag natuurlijk ook niet ontbreken op de top van de berg

kaatjebee op weg naar beneden

Tehran ontwaakt

Iraanse bergbloempjes met de stad op de achtergrond



Langs/over het grootse gedeelte van het pad stroomt water

Bergpad


Goda ghovat (dat God je energie mag geven), een ouderwetse groet. Vaker hoor je "gastenabashi" (dat je niet moe wordt)




Jamshidieh Park, waar het pad naar boven begint

Niet fietsen!! staat er aan het begin van het Jamshidieh park. Hoe je in dit enorm steile rotspark zou willen of kunnen fietsen is kaatjebee een raadsel.




Elaheh en kaatjebee hadden weer afgesproken te gaan wandelen in het Alborzgebergte. Omdat het nu al 40 graden is overdag moet je vroeg zijn om niet te smelten (zeker met de verplichte jas en hoofddoek), dus kwam E. kaatjebee om 4.50h ophalen. Sinds het afschaffen van de zomertijd is het in Tehran 's zomers om 4 uur licht. Om 5.00 uur begon onze wandeltocht vanuit Jamshidieh (Stone) park. Op de berg heb je een prachtig uitzicht over de stad en is de lucht lekker fris en koel. Het pad was deze keer sneeuw en ijsvrij en een stuk makkelijker te begaan dan de vorige keer in maart. Verbazingwekkend genoeg lopen er nog heel wat mensen de berg op en af op dit idiote tijdstip (we kwamen halverwege zelfs een meneer met een Pekinees tegen). De mannen zijn zeer vriendelijk en de vrouwen die je op de berg tegen komt zijn wat stug (geen idee waarom, moe?). Om 7.00h zaten we aan het ontbijt op het topstation met een aardig muziekje vanuit de moskee op de achtergrond. Na de afdaling kregen we een lift van een busje naar Niavaran Boulevard/Bahonar St, vanwaar kaatjebee naar huis liep en om 9.00h weer thuis was. Net op tijd om nog even een douche te nemen voordat de aerobicsklas begon (want we gingen ook nog even een uurtje steppen)! Misschien volgende week weer.