Weekendje Yasd

Boris op vliegend tapijt











Luus in het hotel naast een samovar gezeten












De Chakhmaq moskee

















Bazaar



















De oudste moskee van Iran (en nog steeds in gebruik)

Eeuwenoud kasteel van modder en stro













In het kasteel

















Kaatjebee kon met Boris in de buikdrager net niet door alle gaatjes kruipen in het kasteel










Windtoren (badgir), als airco gebruikt

Binnenplaats van de caravanserai (middeleeuws motel)

T en Luus in de deuropening van de caravanserai

















Uitzicht vanuit de caravanserai

Luus met hoofddoek












Tower of silence (een burcht waar de Zoroasters hun doden brachten om ze kaal te laten pikken door gieren). Het was er alles behalve silent, want de Yasdijeugd gierde er met brommers de heuvels op en af!

Jameh (vrijdag)-Moskee
















"Please come into the mosque with islamic hejab"
(...) alsof je een keuze hebt!

















Luus de moviestar, camera's draaien!












Vrouwen in chador bidden in de Jameh-moskee

Tegeltje in de Jameh-moskee

Een badgir (windtoren), gebruikt als aircosysteem

Meer aandacht

Kaatjebee, T, Luus en Boris zijn dit weekend naar Yasd gevlogen, dat op ongeveer 650 km ten zuidoosten van Teheran ligt. In Yasd, waar bijna een half miljoen mensen wonen en waar Irans grootste gemeenschap van Zoroasters is, is het verkeer onwaarschijnlijk rustig (zeker vergeleken bij Teheran). De stad, die bekend staat om zijn vriendelijke bevolking, heeft behoorlijk veel te bieden: leuke hotelletjes, prachtige windtorens (pre-electra-airco), moskeeen, woestijn (waar nu sneeuw in lag!!), kastelen, caravanserais (eeuwenoude motels op handelsroutes), de bazar, een watermuseum (!) en meer.

Het was bijna even koud als in Teheran (paar graden boven nul) en kaatjebee en T zagen voor het eerst een woestijn met sneeuw. Door onze gids Mohsen werden we twee dagen rondgereden, de eerste dag ten zuiden van Yasd en de tweede dag in de stad. Het is een fijne stad om rond te lopen, omdat het volledig plat is (itt bergachtig Teheran). Luus en Boris waren voor velen de grootste bezienswaardigheid (Luus lacht inmiddels op commando en poseert gewillig voor de camera's). Wat voor vrouwen wel wat onhandig is, is dat je overal behalve in je hotelkamer een hoofddoek op en jas aan moet... Het was een leuke ervaring om iets meer van Iran te zien!

Santa in Teheran

Boris met oppas Hanieh


















Luus, nog ongewis van de griezel die weldra zou arriveren

















Santa komt binnen












Santa met Oliver










Vorige week deden we met de babygroup een Kerstbijeenkomst met cadeautjes, die door een Iraanse kerstman (de man van de nanny van Bjorn) werden uitgedeeld. Toen Luus Santa ontdekte viel ze van schrik van haar fiets (de afgelopen dagen was ze zich ook al rotgeschrokken van een clown in de Armeense Kerstbazaar en van Sinterklaas natuurlijk). Het cadeautje maakte iets goed.

Barf (sneeuw in het Farsi)

Een scheefgezakt moddermetstrohuisje in het straatje achter ons


















Tuin van B&T met Sinterklaas












Lekker veel sneeuw


















Ondergesneeuwde glijbaan en zwembad op de achtergrond














En de bomen lieten van schrik alle blaadjes ineens vallen.
Een ondergesneeuwde Iraanse Peykan om de hoek bij kaatjebee.







Foto's van twee weken geleden, maar nu ligt er weer sneeuw in Teheran (en het sneeuwt nog steeds!). In Europa kan je bijna nergens skien op het moment, maar dat is hier wel anders. Boven aan de Tochal kabelbaan (40 minuten rijden vanuit N-Teheran) wordt al zeker een maand gesneeuwsport, wel heeel koud, want 4 km hoog. hebben we adsl (zeer traag, want max 128kbps door een recente ingreep van de Iraanse overheid, maar wel adsl!), wat na een half jaar inbellen natuurlijk hemels is.

Mispels

Het uploaden van foto's op blogger is blijkbaar niet mogelijk en ook de foto's van eerdere posts zijn niet te zien helaas. De prachtige sneeuwfoto's volgen later.
Dan maar een verhaaltje over de mispel, want het is mispelseizoen. Kaatjebee kwam ze tegen bij de groenteboer en had eerst geen idee wat het was (daarom dus maar gekocht). Later tot de conclusie gekomen dat deze grote bruine besachtigen mispels moesten zijn. Kaatjebee dacht dat het een heel ouderwetse NL vrucht was, maar volgens Wikipedia werd deze inheemse vrucht 3000 jaar geleden al in Noord Iran werd verbouwd. In Nederland is het een vrucht die je vrijwel nooit meer bij de groenteboer tegenkomt, maar hier dus wel. De smaak (als hij bijna verrot, dus goed is) is een beetje weeig rins en er zitten veel onhandige pitten in. Niet iets om een moord voor te doen maar best te eten.

Sint en sneeuw in Teheran

Vlak voordat Sint arriveert bij het huis van B&T ligt er al een dik pak sneeuw












Sint gooit sneeuwbal
































Luus, T en Boris in sneeuwstorm bij Sint













Boris bij Sint op schoot (Luus durfde niet)























Donderdag 1 dec zat T in Dubai en zijn kaatjebee (en een vriendin en haar kindjes), Luus en Boris naar de Armeense Kerstmarkt gegaan (Armenen zijn geen moslims, maar christenen en ze vieren dus kerst), de enige plek hier waar je nog wat kerstspulletjes kunt aanschaffen. Op de kerstmarkt, die in een sportcomplex werd gehouden mochten we zonder hoofddoek rondlopen (!),. hoewel maar een paar mensen dit deden (waaronder kb). Er waren allerlei prachtige kitscherige kerstdingetjes te koop, maar Luus en Boris stalen de show. Mensen stonden ons echt aan te gapen en de kinderen moesten steeds maar op de foto. Alles was leuk tot Luus een clown in beeld kreeg, waar ze zo ontzettend van schrok, dat we een andere route moesten nemen om hem te omzeilen. Kerstkrans en sneeuwpopkaarsjes gekocht.
Sint
Vrijdag kwam Sint de NL kindjes in Teheran bezoeken bij iemand van ons thuis. Dat was een grote happening met knutselen, een poppenkastvoorstelling, de filmvertoning van "het paard van Sinterklaas" en natuurlijk Sint en Piet zelf. Marsepein, speculaas en amandelstaaf ontbraken niet. Er zijn ongeveer 17 NL kinderen hier varierend van 7 maanden tot een jaar of 13, dus het was lekker knus (wij boffen nog dat we met zovelen zijn, want een Griekse vriendin zit hier in haar eentje met haar familie -buiten de ambassade mensen- en hetzelfde geldt voor een Hongaarse vriendin). Het leukste was natuurlijk dat het net deze dag enorm begonnen was met sneeuwen en toen Sint aankwam lag er dus en centimeter of 30.
Wij wonen hier op ongeveer 1700 meter in het Noorden en hier lag dus heel veel sneeuw, maar in het zuiden van Teheran scheen de zon en lag helemaal niets. Er lag blijkbaar zoveel sneeuw dat de regering het nodig vond de scholen gisteren te sluiten (beetje overdreven, ze zijn er hier toch aan gewend zou je denken?), daar zijn ze hier heel makkelijk en scheutig mee, net als met het uidelen van feestdagen.