Koohpaye

Koohpaye Restaurant, waar je (vanzelf sprekend) kebab kan eten













T. met Boris in het restaurant














Luus werd steeds otvoerd door onze gechadorde buurtafel















Uitzicht vanaf de tafel op de fonteinen, het restaurant aan de overkant en de (heel klein in beeld) stoeltjeslift die voorbij komt


















Gisteren waren we uitgenodigd te gaan lunchen in een restaurant in de bergen. (Zo goed als) alle restaurants in Iran serveren alle vormen van kebab (en niets anders), zo ook dit restaurant: van zomer tot winter: kebab. Het ligt vrij hoog in de bergen, langs een pad waar alleen maar restaurants aan liggen. Even boven dit pad begint een wandelroute de berg op. Het was afgeladen druk met eters en hikers. De jaargetijden in Iran zijn heel erg uitgesproken. Zo hebben we net de zomer een beetje achter de rug: altijd zon en heel warm (tot 45 gr). Nu gaat de herfst op de stoep: 's avonds waait het en is het bewolkt em oberdag is het nog maar 30 graden ofzo. In de winter kan waar wij wonen (ongeveer 1700 m hoogte) wel 2 meter sneeuw liggen! Dat wordt wat, want de familie B heeft alleen maar zomerkleren bij zich (vorige woonplaats Cairo).

Leestips: kaatjebee heeft net "Het huis van de moskee" van Kader Abdolah uit, dat gaat over de revolutie in 1978 (toen Imam Khomeini de macht greep en de shah verjaagd werd en asiel kreeg in.... Egypte, waar hij een jaar later stierf) en is nu aan het herlezen "Teheran een zwanenzang" van F. Springer, dat ook gaat over de revolutie en zich afspeelt waar wij wonen, in Niavaran (met het paleis van de shah op loopafstand).