Wachten op de twaalfde imam

Het Imamzadeh-ye Ali Ebn-e Hamze Mausoleum in Shiraz, opaatjebee nam deze foto op zijn rondreis


















Zaynab, de buurvrouw van de rechterkant had kaatjebee twee weken geleden een kop ash (soep) gebracht, heel aardig. Ze stond vanuit het niets voor de poort in haar chador (zwart gordijn dat het hele lichaam bedekt) met die kom soep. Ik had haar nog nooit gezien, maar ze bleek dus de buurvrouw van rechts te zijn. Als tegenactie heeft kaatjebee haar wat poffertjes gebracht. Woensdag stond ze weer op de stoep, maar nu om ons uit te nodigen voor vrijdag (my mother and I would like to invite you and your children...). Dan gaf ze een celebrationparty voor de zoon van haar profeet die zaterdag zijn geboortedag heeft. Toen ze vroeg wat mijn religion is kon kaatjebee natuurlijk niet veel anders zeggen dan "christian" (wat niet helemaal waar is, maar hier kan je echt niet tegen iemand met een chador gaan zeggen dat je geen religie hebt...).
De volgende dag was men in onze straat druk in de weer om de boel te versieren met lampjes ter ere van het grote feest. T. en kaatjebee werden al erg benieuwd! Het zou om vier uur beginnen, dus stonden we met z'n vieren met een mooi bosje bloemen bij de buren voor de deur. Toen we naar binnen gingen, T. voorop, en we een vrouwenstem een enorm gebed hoorden bleren, kregen we al een idee wat voor feestje het ging worden (geen vodka op tafel zoals bij de buren van links). En ja hoor, de tent bleek vol met alleen maar vrouwen en de deur werd meteen dicht gesmeten toen ze T. zagen. T. droop snel af en kaatjebee ging met de kinderen naar binnen. Daar zaten wel 50 vrouwen op stoeltjes te luisteren naar een biddende vrouw, die haar gebed via enorme speakers naar ons gilde, begeleid door een vrouw die op een soort pan zat te trommelen. Iedereen zag er op zijn paasbest uit met glitters en jurken etc. Zaynab was niet in zwarte chador, maar in een strak wit mantelpakje met kote mouwtjes gehuld. Kaatjebee werd met Boris (als meisje naar binnen gesmokkeld) en Luus tusen de dames ingeplant. Luus begon meteen enthousiast mee te klappen. Af en toe moest het publiek ook iets roepen van Allahu akbar, of moebarak huppeldepup of iets over Mohammed. Tussendoor werd er snoep de groep in gesmeten door de voorgangster. Dan kwamen er nootjes langs, vervolgens granaatappelzaadjes, taart, fruit, speelgoed, thee en meer taart. En die ene mevrouw beef maar vrolijk doortetteren in haar microfoon. Toen werd Luus een beetje bang van de acht gesluierde vrouwen die binnenkwamen. Ze hadden sooort groene zwarte pietenkapejes om en een groene doorzichtige sluiers, die na meer gegil en gejoel van de voorbidster een voor een af mochten. Daarna hield kaatjebee het voor gezien (Luus had er nog lang geen genoeg van en moest huilend afgevoerd worden, omdat ze wilde blijven). Zaynab en haar moeder waren erg blij dat we geweest waren (wederzijds, kaatjebee was weer een ervaring tijker) en verontschuldigden zich voor het misverstand.
Maar goed vandaag is het dus echt de verjaardag van de twaalfde imam (waar het gisteren allemaal om ging), genoemd Mohammed Mahdi, ofwel Valiye Asr, die verdwenen is en ooit weer terug zal komen in de gedaante van iemand anders en waar iedereen dus al tijden op zit te wachten. In de twee maanden dat we hier wonen is het inmiddels feestdag nr. 6 geloof ik al. Ze hebben hier iets van 25 (!!) officiele feestdagen, dus om de week eentje!