Vrouwen lopen achteraan in de optocht mee
T en Luus kijkend naar de Ashura optochten
Geselen op Tajrish Plein
Nog meer geselen
Toeschouwers
Optocht
Toeschouwsters
Hippe zelfcastijder
Nog steeds veel sneeuw
Ashura stellage
Detail van een Ashura stellage
De afgehakte hand van de broer van Hussein
Boris met Fazeh, een 11-jarig Iraans meisje in chador dat keurig Engels sprak
De ijspegels hangen aan het dak en de bomen, we hebben er een van 5 meter lang!
Dit weekend hadden we de maandelijkse bijeenkomst van Holland Huis (NLtaligen in Iran). De avond was heel geslaagd, compleet met bubbels, oliebollen, bitterballen en zuurkool. Onze ambassadeur stipte nog even de in aantocht zijnde Wildersfilm aan, die voor agressie zou kunnen zorgen, maar dat zien we dan wel weer.
Op 21 maart, het begin van de lente, begint het Iraanse nieuwe jaar. Dat is een happy holiday. De rest van het jaar zijn er bijna wekelijks feestdagen, maar die zijn meestal om te rouwen. Dit weekend was weer een lang weekend vanwege zo'n rouwdag, maar wel een van de belangrijkste. Op de 10e van Muharram, Ashura, wordt er gerouwd om de dood van imam Hussein (kleinzoon van de profeet Mohammed en de zoon van imam Ali), die in Kerbala omkwam 2 millennia geleden.
Dat rouwen gaat gepaard met optochten met zelfcastijdende mensen en gratis eten en drinken. Kaatjebee en T hesen de kids in hun karretjes en liepen in een half uurtje door de sneeuw naar Tajrish (de bazar in N-Teheran), want daar zou het allemaal gebeuren. Onderweg kwamen we inderdaad al wat mensen en zelfs kinderen met gesels tegen en hier en daar wat bloed (inmiddels verboden om jezelf tot bloedens toe te slaan, maar dus toch...). Bij verschillende koek-en-zopie achtige uitgiftepunten kregen we de ene keer chocolademelk en de andere keer iets zoets te drinken en iedereen was zeer vriendelijk en vrolijk en helemaal niet in een rouwstemming!
Toen we bij Tajrish aankwamen waren er een aantal carnavalsachtige optochten aan de gang met mensen die op grote trommels sloegen en door luidspeakers zongen en natuurlijk met mensen die zichzelf geselden op de maat van de trom. Het was redelijk onschuldig, aangezien bloedvergieten inmiddels dus verboden is en iedereen (vanwege de kou) lekkere dikke truien droeg en dat dempte vermoedelijk nochal. Na een paar optochten bekeken te hebben zijn we weer naar huis gewandeld. Onderweg zijn we denk ik wel 40x aangesproken en iedereen begon zijn zin in het Farsi met de vraag of B&L tweelingen zijn (nee dus). Toen we bijna thuis waren kwam er nog een in chador gehuld 11-jarig Persisch meisje met ons praten in keurig Engels, dat ze van haar oom had geleerd.
Al met al een hele gezellige Ashura dus!
No comments:
Post a Comment