Thailand, Phuket

Onze baai












Boris en Luus











Af en toe een bui












Watermeloensap

 Baboeboesap












Kaatjebee en Luus aan de borrel











Tsunami allarm

 

 



























T en Boris in ons favoriete restaurantje (Kampong Kata Hill Galery)

Twee weken Phuket was ook heerlijk. We waren van alle gemakken voorzien in ons mooie resort aan het strand. We hebben veel gezwommen, gerelaxt, zijn gemasseerd en hebben lekker veel vis gegeten (in Tehran is de keus aan vis minimaal). Luus (bijna 3) springt graag het zwembad in en probeert met haar bandjes om onder water te zwemmen Boris (17 mnd) kan nu ook drijven met zijn floaties aan. Vorige maand zei hij al "pingpongbal" (wat overigens best een handig woord is in bepaalde buurten van Bangkok en Phuket..), nu probeert hij ook langere woorden als "watermeloen" (baboeboe) en terug in Iran zegt hij zelfs "Khoda Hafez" (tot ziens in het Perzisch).

Op de terugweg zaten we in het vliegtuig van Phuket naar Bangkok, terwijl het vliegtuig van Bangkok naar Phuket neerstortte op Phuket airport (90 doden, waarvan 20 Iraniers, waaronder een winkeleigenaar en zijn familie die in onze buurt woonden). De overgang van Thailand, waar iedereen in korte broek, dito mouwtjes en wapperende haren rondloopt naar het vliegtuig van (het Iraanse) Mahan Air, waar iedereen bij binnenkomst (terwijl je nog gewoon in Thailand bent dus) al haar hoofddoek en jas aan moet was voor kB iets te groot ('t is net of je met z'n allen een toneelstukje aan het opvoeren bent). In Iran gesluierd rondlopen allah, maar daarbuiten gaat kB te ver (maar ze roepen in 't vliegtuig om dat 't moet en iedereen draagt em dus dan doe je em maar weer op).