Rustige zomers en chadors

De buurperzen liggen lekker te soezen op onze tuinstoelen



Tot Boris ze wakker kijkt

Vogels en tijgers kijken in Darabadzoo

En de afdeling taxidermy. Sara met Boris en Luus

Sara (zonder chador dus) en Boris

Bijna al onze niet-Iraanse vrienden zijn de hele zomer weg uit Iran. Vorig jaar was het ook rustig, maar toen kenden we nog niemand, want we waren net in Iran gearriveerd. De meeste mensen vinden de hitte een goede reden om het land uit te gaan, maar deze zomer is het een stuk koeler dan normaal: met 35 graden en een lage luchtvochtigheid prima uit te houden, zelfs met de verplichte jas en hoofddoek.

Heel veel vrouwen in Iran dragen naast de jas en hoofddoek daaroverheen nog een alles verhullende chador (dat "tent" betekent). Dat lijkt me zelfs nu het een relatief koele zomer is toch wat benauwd. En ook lastig, want je moet het ding met je handen/mond rond je lijf houden. Dan kun je een tweelingkar de steile berg op danwel af duwen met de ene hand en een watermeloen in de andere hand dragen (zoals kaatjebee regelmatig doet) wel vergeten! De chador is niet bij de wet verplicht en wordt door traditionele en/of religieuze dames gedragen. In Noord Teheran, waar wij wonen en waar het allemaal een stuk losser is dan het striktere zuiden, zie je ze en stuk minder, maar toch misschien nog wel meer dan vrouwen die hem niet dragen. Bij ons in de straat heeft het merendeel of eigenlijk iedereen (behalve buurvrouw Delaram en ik) een chador aan. De Iraniers waar wij mee omgaan zijn (behalve de ouders van de buren) eigenlijk altijd niet-chadordragers.

Onze oppas Sara verraste ons door een paar weken geleden binnen te komen in een chador. Haar man wil graag dat ze hem draagt, daarom. Zelf was ze er niet zo happy mee. Voorheen droeg ze altijd strakke jasjes, leuke doekjes en wat extra lippenstift, maar nu dus een zwarte chador als ze naar buiten gaat, is toch even wat anders. Inmiddels heeft ze voor zichzelf blijkbaar een (gevaarlijke?) middenweg gevonden, want ze draagt haar chador als ze van huis (Z-Teheran) komt en naar huis gaat, maar daar tussen in (dus al ze met ons op stap is) niet. Kaatjebee dacht tot nu toe (waarom eigenlijk) dat chadordragende vrouwen dit uit (eigen) overtuiging doen, maar het blijkt dus ook/veel? door andermans (familie of man) overtuiging te zijn! Hierboven meer over de verchillende verwarrende gradaties van traditionaliteit/religieusheid.