Kaviaar eten in NL

Gisteren kaviaar besteld bij de plaatselijke kippen-, vlees-, visboer op Pasdaran St. De drie potjes werden binnen een uur netjes ingepakt thuisbezorgd per prommer en gaan vannacht per vliegtuig mee naar NL. Iraanse kaviaar staan bekend als de beste en duurste ter wereld. Kaatjebee koos voor Sevruga, die volgens liefhebbers het lekkerst zou zijn (en die toevallig ook nog eens goedkoper is dan Osietra en Beluga). Per 50 gr kost het hier ongeveer 45 euro, in NL 3 x zoveel....

Kerstmiddag bij Livia

Boris de Whitenose Reindeer


















Kerstkettingen van pasta maken


















Sara en Boris





































Luus opgetuigd en opgetogen


















Cupcakes
























































Onze boom in Teheran




















Vorige week hadden we een kinderkerstmiddag bij Italiaanse Livia thuis. We gingen bomen optuigen en knutselen. Kaatjebee had Santamutsjes en rendiergeweien van karton voorbereid en die gingen we versieren.


Een aantal jaar geleden waren alle kerstuitingen nog streng verboden. Dit jaar, hoewel het nu juist over het algemeen veel strenger is (met extra controles op kleding, satelietschotels etc etc), kun je in Teheran best een aantal (kaatjebee zag er drie) aardige kerstetalages aantreffen. Op verschillende plekken buiten de Armeense (Christelijke) straat (die vlakbij het beroemde gebouw met afbeelding van de Amerikaanase vlag met vallende bommen ligt, zie de post "Muurschilderingen" van juli 2007 ) kun je kerstbomen, lampjes, ballen etc. kopen. Voor de rest wordt er door de Iraniers natuurlijk helemaal niets aan gedaan aan Kerst hier. Wat men wel viert is de heidense overgang naar de winter op 21 december, de langste nacht van het jaar.

Bij onzeman gelezen: gelukkig zijn de laarzen inmiddels weer uit de ban gedaan!!! Vorige week werd een Britse vriendin nog aangehouden vanwege haar laarzen. NB door een politieman die zijn broek in zijn laarzen droeg (waar de Schotse vriendin die bij haar was natluurijk ZEER oniraans iets van zei tegen deze politieman). Omdat ze buitenlands is bleef het bij een reprimande. Iraanse dames worden vaak meegenomen naar het bureau, waar ze door hun ouders opgehaald moeten worden. De laarzenbansituatie leek ook al onhoudbaar (net als bijna alle andere veroden eigenlijk): de winkels puilen hier werkelijk uit van de laarzen, de een nog hooggehakter en strakker dan de ander. Men sprak laatst over het bannen van spijkerbroeken. Zul je zien dat de jeans net verboden zijn als kaatjebee een nieuwe in NL heeft gekocht...

Sint in Iran

Boris op preSintknutselmiddag (met mond vol pepernoten)



















Luus en haar nieuwe muts en sjaal (van Sint Ellaheh) zijn onafscheidelijk

















Sint- en Pietteam bereidt zich voor



















Iraanse styliste


















Behoorlijk ogebruikelijk beeld: IRAANSE MAN strijkt Pietencapeje!!

















Iedereen (10 kinderen) zit klaar













Daar zijn ze dan












Sint met Boek













1 voor 1 melden bij Sint


















Boris was voor niemand bang













En aan het eind toch nog een cadeautje











Op 7 december vierden we met alle (ja alle 10) Nederlandse kindjes Sinterklaas in Teheran, thuis bij Wendy en Younes. Werden we vorig jaar op de dag zelf verrast met een fantastische sneeuwbui, dit jaar regende het de hele dag (voor een extra NLs tintje). Regen of niet, de Afghaanse bouwvakkers werken wel door en die keken dan ook enigzins verbaasd naar Sint, toen die met zijn drie Pieten naar buiten kwam... Luus was net zoals vorig jaar bang voor Sint en ze wilde maar van 1 Piet (lieve Piet) pepernoten aannemen. Boris vond alles best en hobbelde vrolijk overal tussendoor met zijn stofzuiger. Het was een gezellige middag en avond compleet met pepernoten, marsepein, speculaas, rookworst en zuurkool.

Stof zuigt!

Boris is momenteel verslaafd aan schoonmaakartikelen, de stofzuiger voorop... Om zijn verslaving te voeden staat er de hele dag een stofzuiger, bezem en dweil in de zitkamer. In Thailand had hij er ook al last van: in de gang van het hotel stond regelmatig een stofzuiger klaar en hij kon er echt niet voorbij zonder even een stukje imaginair te zuigen. Ookal is hij 19 maanden, hij spreekt het niet al te makkelijke woord stofzuiger moeiteloos uit!

Wat een geluk dat kaatjebee bij toeval tegen een keur (drie modellen, dat hier een gigantische keuze) aan speelgoedstofzuigers aanliep in het Jamejam malletje op de Valiye-Asr straat. Dat zou het "stofzuiger in woonkamer"probleem oplossen!! Toen Boris zijn nieuwe stofzuiger kreeg moest hij meteen overal mee naartoe (ook naar de bakker, in de auto en op straat) en de stofzuiger is de eerste drie uur (tot de batterijen opgingen) niet uit geweest... Helaas staan er nu twee stofzuigers, een bezem en een dweil permanent in de kamer geparkeerd...

Daryacheh-ye namak (Salt lake)

Vertrek uit Noord Teheran met 6 4-wielen


Woestijn












Nabij het zoutmeer

Lekker scheuren in duinen in de woestijn















Kamelen!

T: Afslaan tussen de kamelen





















En toen rukten de kamelen op richting onze bbq

Daryacheh-ye namak (Salt lake) vervolg

Zo'n 25 kamelen waren erg geinteresseerd in onze BBQ

Neusbel



















Stilleven van buik met duin











Caravanserai Maranjab











Caravanserai Maranjab


Salt Lake No City


Kilometers fantastische zoutstructuren


Zout

















T, kaatjebee en zout


















Vrijdag zijn we met 26 (NLse) mensen in 7 fourwheeldrives naar Kashan gereden en vervolgens naar het gigantische (100x100km) zoutmeer dat ten noorden van Kashan en ten oosten van Qom (HET religieuze bolwerk van Iran) in de woestijn ligt. De kinderen bleven lekker thuis bij oppas Sara. In Tehran was het koud en regenachtig en in de bergen ligt al aardig wat sneeuw. De tocht was bij de overheid aangemeld, aangezien er in dit gebied vorig jaar een aantal NLse journalisten zijn opgepakt en het land uitgegooid (wellicht ook omdat er in deze buurt een aantal nucleaire plants zijn). We reden dus goed voorbereid in colonne en met walkie-talkies bewapend naar het zoutmeer. Het grootste gedeelte van de rit hadden we regen, maar boven de woestijn hing geen wolk en het was er dus heerlijk zonnig.
Vlak voor we bij het meer kwamen streken we neer op een duin voor een bbq en het slaan van wat golfballen. In de verte stond een kudde kamelen (drommedarissen) te grazen. Iedereen was opgetogen en sommigen liepen wat dichter naar ze toe om wat fotootjes te maken, niet wetende dat we even later ingesloten zouden worden door deze zelfde kamelen, die enorm nieuwsgierig en aaibaar bleken. Iran is op alle gebieden het land van tegenstellingen: zo sta je in de kou en regen naast de besneeuwde bergen en een paar uur later sta je in de woestijn (zonder hoofddoek!, er was toch niemand) kamelen aaiend te bbqen.
Na de bbq doorgereden naar Maranjab waar een 400 jaar oude caravanserai staat. Een caravanserai is een soort herberg de vroeger en ook nu nog gebruikt werd en wordt door reizigers en handelaars om (met hun kamelen) de nacht door te brengen.
De tocht eindigde met een bezoek aan het zoutmeer, dat zeer indrukwekkend was: zout zover het oog reikt. De bovenste laag zout heeft de vorm van een soort onregelmatige honingraten of giraffevlekken, prachtig. Het bleek een heel gevarieerde en fantastische tocht! Op de terugweg nog wat lichte stress, omdat de achterste auto (met twee kindjes aan boord) geen bezine meer had (het benzinerantsoenpasje werd door een fout geweigerd bij de pomp). We hadden twee walkie-talkies en vier telefoons in onze auto, maar natuurlijk was er op het moment dat we het nodig hadden geen communicatie mogelijk.... Uiteindelijk is het allemaal nog goed gekomen (ze haalden nog net het volgende pompstation en konden met een geleend pasje toch nog tanken) en een kleine ramp hoort natuurlijk ook wel en beetje bij zo'n tocht!

Halloween en aangescherpte kledingeisen

De creche van Luus en Boris
(kindjes uit Z-Afrika, Finand, Engeland, Italie, Pakistan, Bangladesh en Z-Korea)







Pumpkin



















Luus, Nea en Anjali













Boris luistert graag naar muziek



















Met haak



















Cheeeeese


















Sholeh en Armin, de eigenaressen/juffen


















Nog even de fotootjes van Happy Kids Halloween, nu iedereen weer hersteld is van het kotsvirus dat hier in N-Tehran huis houdt.
Luus was natuurlijk als prinses/elf (die wil altijd mooi en meisjesachtig) en Boris moest als piraat.
Nog Strengere Kledingeisen
Het is ongelofelijk, maar de kledingeisen zijn deze week weer aangescherpt (en op tv aangekondigd): vorig jaar werden kuitbroeken en open schoenen nog getolereerd (in het mondaine Noorden van de stad althans), maar dat is voor de zomer al teruggedraaid: enkels moeten bedekt. Tot vorige week kon je dat nog met een laars doen (bijv. kuitbroek met daar onder/over een laars), nu niet meer! Verboden! Net als het dragen van een rok met hele dikke alles verhullende panties, ook verboden. Je moet nu echt behoorlijk goed nadenken voordat je de straat op gaat, want binnenshuis loopt iedereen er bij zoals ie zelf wil.

Drie dagen Esfahan

Kaatjebee en T in de tuin van het Abbasihotel












Boris met Beest












De Imam moskee aan het Imam plein












S, L, kaatjee, Boris, T en Luus in het Ali Qapu paleis











Imam plein













School bij de Imam moskee