Tuesday, October 30, 2007
Drie dagen Esfahan
Boris met Beest
De Imam moskee aan het Imam plein
S, L, kaatjee, Boris, T en Luus in het Ali Qapu paleis
Imam plein
School bij de Imam moskee
De Si-o-se (33) brug
Boris en Luus bij de Imam moskee, ra ra waar maakt men fotos van
Boris en Luus
Ingang van de bazar
Dizi gegeten in een traditioneel restaurant
Boris eet graag Iraanse rijst
Iraanse meisjes maken graag foto's (waar wij dan weer foto's van maken)
Chehel Sotun Paleis
Ook
Het enige open theehuis naast de 33 brug
Het enige dat het enige open theehuis serveert is.... thee, voor ongeveer 35 eurocent krijg je een paar glazen.
Kerkepad: de Kathedraal van Esfahan
Andere kerk
Iraanse jongens doen veel aan hun haar, hier een typisch Iraans geval (op een pleintje in de Armeense buurt), compleet met staart, kuif en sik. En mobile natuurlijk.
Afgelopen weekend zijn we naar Esfahan gevlogen, waar T's zus plus aanstaande al eerder waren aangekomen na hun rondreis door het land. Het door kaatjebees ouders aanbevolen Sadaf hotel zat vol, dus boekte T vol goede moed in het beste hotel van Esfahan, het Abbasi. Nu zijn onze verwachtingen van hotels in Iran behoorlijk laag (voor de hotels hoef je in elk geval NIET naar Iran), maar die werden toch wel wat naar boven bijgesteld toen de prijs van de hotelkamer bekend werd ($200,- per nacht, voor hier ontzettend veel), helaas onterecht... De setting van het hotel is prachtig, de tuin sprookjesachtig, maar dan heb je het ook meteen gehad. De kamer was groot, maar ouderwets, incompleet (badstop ontbrak, zoals in bijna alle hotels in Iran) en loeiwarm. Service is ver te zoeken. Omdat het echt enorm heet was in de kamer (27 gaden zonder dekens/lakens slapen was zelfs te warm), ging T vragen of de airco aankon. Helaas was dat geen optie (het is airco aan in het hele pand of verwarming aan in het hele pand), we moesten maar de ramen openzetten. Die zaten aan de straatkant, zodat de brommers en vrachtwagens bijna door onze bedden denderden en daarij hielp het niets, 't werd geen graad koeler.
Voor de rest was het pima, Esfahan is een mooie, rustige stad (slechts 1,6 milj inwoners) zonder bergen en met redelijke winkels, maar mometeel helaas zonder de befaamde en gezellige theehuizen. De theehuizen waren gesloten, vanwege het plotselinge verbod op shiha (waterpijp) roken (alsof er niet al genoeg verboden is hier).
Het inmense Imamlein is werkelijk gigantisch groot, maar zonder terrasjes erg leeg. De moskeeen en het Ali Qapu paleis aan het plein bekeken, de mooie bruggen langs de Zayandeh rivier (zowaar toch nog 1 open theehuis op het water gevonden), de grote bazar (waar we vedwaalden tussen de stoffen en kleren), het Chehel Sotun Paleis en zelfs nog een kathedraal en een kerk bekeken in de Armeense buurt Julfa en toen weer met z'n allen naar Teheran gevlogen.
Friday, October 12, 2007
Luus Isis 3 jaar!!
Monday, October 08, 2007
Bloot, bloter, blootst!
Straatkleding (in dit geval de zoo)
Casual feestkleding
Kantoorkleding (jas aan, sjaal om hals om snel op hoofd te kunnen doen bij controles ed)
T dans met dames in feestkleding
De Iraans-Nederlandse tegenstelling op het gebied van bloot is op alle fronten aanwezig.
Hier in Iran, waar vrouwen de wettelijke plicht hebben zich buitenshuis aan de kledingvoorschriften te houden (alles bedekken behalve handen en gezicht), loopt men er op straat vanzelfsprekend anders bij dan in Nederland, namelijk minder bloot.
Op aangelegenheden binnenshuis, zoals feestjes, zien de dames er aanmerkelijk schaarser gekleed uit dan wat voor NL feestjes gebruikelijk is. De standaard feestoutfit voor een Iraanse is een klein kort jurkje, veel haar en make-up en hele hoge hakken (ze zien er prachtig uit hoor, dat moet gezegd).
Op plekken waar Nederlandse vrouwen weer niet zo veel moeite hebben om naakte huid te laten zien, hebben de Iraanse vrouwen dat juist weer wel. Bijvoorbeeld in de kleedkamer van de gym/zwembad (kaatjebee gaat naar twee gyms: Tanvarz en Raspina en komt regelmatig in publieke baden). In een Nederlandse vrouwenkleedkamer kleed iedereen zich moeiteloos aan en uit, maar hier gaat men achter een kamerscherm staan om een andere broek aan te doen of men doet iets heel ingewikkelds met een manteau (het verplichte jasje). Vorige week (net toen ik het Pezische woord voor naakt: lokht had geleerd) had een Italiaanse (de andere buitenlandse in de gym) een douche genomen, waarna ze met een handdoek om de kleedkamer inliep en ze zichvervolgens aankleedde. Er was dus hier en daar wat bloot te zien en dan staat iedereen meteen te giegelen!